..แด จังกึม..

เห็นคนอื่นพูดถึงละครเกาหลี “แดจังกึม” กันทั่วบ้านทั่วเมือง

ช่วงแรกก็ไม่ได้ติดตามเหมือนชาวบ้านเขาหรอก แต่นึกแปลกใจว่า ทำไมถึงได้ติดกันงอมแงม แต่ไปมาๆ นึกยังไงก็ไม่รู้ ลองเปิดดู ปรากฏว่า ติดเหมือนกัน

เพิ่งดูมาได้ ประมาณ4-5ตอน เรื่องดำเนินได้สนุก น่าติดตาม ได้ข้อคิดหลายอย่าง แต่น่าสงสารนางเอกจัง ทำไมถึงได้แต่งเรื่องให้นางเอกมีชีวิตที่รันทน ถึงขนาดนั้นก็ไม่ทราบได้ แต่ก็ทึ่งเพราะ เธอช่างมีความอดทนเป็นเลิศ

ช่วงที่เพิ่งเริ่มดูตอนแรก นึกแปลกใจว่า ทำไมหนังเกาหลี แต่ตำราที่แพทย์ในเรื่องใช้ จึงได้เป็นอักษรจีนทั้งหมด อักษรประดับตามฝาผนังก็เช่นกัน ล้วนแล้วแต่เป็นอักษรจีนทั้งสิ้น แต่ก็มาถึงบางอ้อ เนื่องจากไตเติ้ลของเรื่องได้อธิบายว่า สมัยนั้น เกาหลีเป็นเมืองขึ้นของจีน ฉะนั้นเลยต้องใช้ภาษาจีน คิดว่าตัวอักษรของเกาหลี คงมีใช้ได้ไม่นานนัก

ในเรื่อง เห็นพระเอกเรียกนางเอกว่า "แม่นางซอ" เอ!! แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคำว่า "แด" กันแน่ แต่แรก ดิฉันเข้าใจว่า คำว่า แด ก็คือ แซ่ ของนางเอก แต่ดูไปดูมาไม่ยักกะใช่แฮะ คนใกล้ตัวบอกว่า คำว่า แด เขียนเหมือนอักษรจีนคำว่า "ต้า" ซึ่งแปลว่า ยิ่งใหญ่ หรือ ถ้าเป็นภาษาอังกฤษก็คือ คำว่า Great ( จึงกึม, The Great ..เข้าท่าเหมือนกันแฮะ) นี่กระมัง ชื่อเรื่องเลยใช้ชื่อว่า จอมนางแห่งวังหลวง

เท่านั้นยังไม่พอ ด้วยความที่เป็นคนช่างสงสัย (ถ้าเป็นเด็ก คงถูกเรียกว่า “เจ้าหนูจำไม” อย่างแน่นอน) จากการที่ติดตาม ละครเกาหลีเรื่องนี้ มา สังเกตว่า คนในราชวงค์ ไม่ว่าจะเป็น ฮ่องเต้ พระมเหสี หรือ พระพันปีก็ตาม (รวมทั้งพระสนมอีกคนหนึ่ง) ไม่เคยเห็นนั่งบนเก้าอี้เลย ดิฉันเห็นบุคคลดังกล่าวนั่งกับพื้น โดยตลอด ไม่ใช่ในเรื่องไม่มีเก้าอี้ให้นั่งนะคะ

เหล่าเสนาบดี เวลาประชุมก็นั่งบนเก้าอี้ หรือไม่ พวกแชซังกุง ก็นั่งคุยกับกิมยอง บนเก้าอี้ และอีกอย่าง นักโทษ เวลาถูกทำโทษก็ให้มานั่งบนเก้าอี้ทั้งนั้น แปลกนะคะ มีใครที่สงสัยเหมือนดิฉันบ้างรึเปล่านี่?

ไม่ว่าภาพยนตร์ของชาติไหนเท่าที่ติดตามชมมา ก็เห็นกษัตริย์ประทับบนบัลลังก์ กันทั้งนั้น แต่ของเกาหลีนี่แปลกดี เห็นนั่งกับพื้นตลอดเลย และท่านั่งจะเป็นท่าขัดสมาธิเสียเป็นส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย แต่บางครั้ง ก็เอาเข่าขึ้นมาข้างหนึ่งด้วยซ้ำ (คิดว่าถ้านั่งนานคงเมื่อย เลยเปลี่ยนอิริยาบถ)

สรุปแล้วดูเรื่องนี้ก็ทำให้ได้ ความรู้ และแง่คิดอะไรได้มากมายหลายหลาก

แต่จะมีใครสังเกตเหมือนดิฉันบ้างมั้ยหนอ?