Thursday, April 05, 2007

..บ่นกับแมลงปอ..


เจ้าแมลงปอตัวน้อยจ๋า ..
พักนี้ฉันเอียนกับข่าวการเมืองในบ้านเรามากๆ..


ฉันไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมมนุษย์เราไม่เคยเปิดใจรับคำว่า "พอเพียง" เอาเสียเลย สักแต่พูดกันเท่านั้น แต่ในทางปฏิบัติ ไม่มีใครที่สนองพระราชดำรัสในเรื่องความพอเพียงเอาเสียเลย แต่ละคนมุ่งแต่ที่จะสนองตัณหาหรือความต้องการของตนเองเท่านั้น ไม่ว่าจะเป็นวงการไหน


ทำไม...ไม่อยู่กันอย่างสงบๆ ทำไมไม่ทำหน้าที่ของตนเองให้ดี หรือว่า หน้าที่ของมนุษย์ก็คือ ฟาดฟันกันเอง ต้องมีการตายกันไปข้างหนึ่งหรืออย่างไร


ฉันเคยได้ยินพระท่านว่า "ความสุขที่เหนือกว่าความสงบเป็นไม่มี" เป็นจริงตามนั้น แท้ที่จริงแล้วสุดท้าย คนเราต้องการความสงบทั้งนั้น ตัวฉันเองยังชอบเวลาที่เป็นเวลานอนหลับมากที่สุดเลย บางคนอาจจะชอบภารกิจอื่นๆ ซึ่งหลายคนก็ลืมไปว่า หลายกิจกรรม เป็นความสุขใจเพียงประเดี๋ยวประด๋าว ไม่ค่อยอะไรที่เป็นความสุขใจที่จีรัง ปราชญ์บางท่านบอกว่า เหมือนความสุขของคนสลึมสลือ ตอนแรกฉันก็คงว่าอะไรเป็นความสุขของคนสลึมสลือ แต่พอรู้แล้ว มันเป็นอย่างที่ปราชญ์ท่านว่าไว้จริงๆ


เมื่อไรจะมีสงบเกิดขึ้นเสียทีบนโลกใบนี้ หรือว่า ไม่มีทางเป็นไปได้เสียแล้ว


อนิจจัง วัฏสังขารา ชีวิตไม่ใช่เรื่องจีรัง แล้วมนุษย์จะเอาอะไรกันนักหนา


ใช่ไหมเจ้าแมลงปอสีส้ม !!
( ภาพ : Among Friends โดย Inessa Garmesh )

2 Comments:

At 10:18 AM, Anonymous Anonymous said...

เฮ้อ! เป็นอะไรมากป่าวคุณเมย์ คราวนี้บ่นกับแมลงปอเลยเหรอ :) // บอกกับตัวเองทุกเช้าที่ลืมตาตื่นว่า "ขอให้มีความสุขกับวันนี้ที่ยังหายใจอยู่ และจะเบียดเบียนทุกสิ่งรอบตัวให้น้อยที่สุด" ... someone

 
At 1:09 PM, Blogger hospitalgirl said...

บ่นกันแมลงปอนี่แหละ เวิร์คที่สุดแล้วคุณ someone ..เพราะไม่มีโอกาสเถียงกับเมย์ 555 ...ภาวนาตอนตื่นนอนทุกเช้าเหมือนกัน ..ภาวนาให้ทุกวันเป็นวันที่มีความสุข

 

Post a Comment

<< Home