..เปิดโลก..
เมื่อวานทดลองสร้างบล็อคใหม่อีกแล้ว
หลังจากช่วยรุ่นพี่ที่นั่งข้างๆ สร้างบล็อค เนื่องจาก ไปบอกแกว่า สมัยนี้ถ้าใครไม่รู้จักบล็อคก็อาจจะกลายเป็นคนตกเทรนด์ได้ พออีกวันสองวัน พี่คนนี้เลยสนใจอยากเขียนบล็อคบ้าง เนื่องจากเห็นประโยชน์หลายสถาน รวมทั้งการจัดระเบียบความคิด รวมถึงการใช้ภาษาด้วย และสิ่งที่ฉันได้มา ก็คือ การมีสมาธิที่ดีขึ้น
การเขียนเรื่องอะไรก็ตาม หากไม่มีสมาธิ ก็คงเขียนไม่รอด วันนี้ฉันดีใจ ที่ฉันใช้ประโยชน์จากการเขียนของฉันวันที่ไปนั่งฟังเรื่อง KM สิ่งที่ได้รับรู้มา พิมพ์เป็นรายงานส่งผู้บริหารเสีย 5-6 หน้าเลย ขอให้อ่านเถอะ เผื่อจะได้นำประโยชน์ ไปใช้บ้าง
ฉันเห็นหลายคนไปประชุม หรือไปดูงานมา แต่กลับมาไม่เห็นเอาอะไรจากการดูงานมาใช้ประโยชน์ ให้เกิดขึ้นกับส่วนรวมอย่างเป็นรูปธรรมเลย หรือว่า เขาทำ แต่ฉันไม่เห็น ก็ไม่รู้สิ
กลับเข้ามาในเรื่องบล็อคกับเรื่อง KM ดีกว่า..วันที่เข้าไปร่วมเวที KM นักวิชาการและคนที่อยูในเวทีหลายคนต่างก็พูดถึงเรื่องบล็อค เลยทำให้คนที่ยังไม่รู้จักบล็อคเริ่มสนใจ กลับมาพี่ที่ไปด้วย ก็เปิดบล็อคเป็นของตัวเองเสีหนึ่งบล็อค แกบอกว่า เปิดโลกทัศน์ ..อยากให้อีกหลายคนที่ทำงานที่เดียวกันกับฉันไปเปิดโลกทัศน์บ้างจัง เผื่อจะได้ลดอัตตาลงบ้าง
เมื่อเข้าสู่เรื่องของบล็อค ..ฉันเห็นหลายคนเปิดบล็อคไว้เยอะแยะไปหมด ฉันเองก็ลองสร้างบล็อคใหม่ด้วยความที่เป็นคนชอบศิลปะเป็นทุนเดิมอยูแล้ว ก็อดที่จะจัดแจงแต่งเติมสีสันไม่ได้ ด้วยความบ้าเห่อ พอเวลาผ่านไปนานๆก็กลับมา ตายรัง ทุกที
มีคนบอกว่า ทำอะไรให้ทำอย่างเดียว ให้ดีทีสุด อย่าไปหว่านทำ ไม่งั้นอาจจะพังทั้งหมดก็ได้
มันก็จริงนะ
หลังจากช่วยรุ่นพี่ที่นั่งข้างๆ สร้างบล็อค เนื่องจาก ไปบอกแกว่า สมัยนี้ถ้าใครไม่รู้จักบล็อคก็อาจจะกลายเป็นคนตกเทรนด์ได้ พออีกวันสองวัน พี่คนนี้เลยสนใจอยากเขียนบล็อคบ้าง เนื่องจากเห็นประโยชน์หลายสถาน รวมทั้งการจัดระเบียบความคิด รวมถึงการใช้ภาษาด้วย และสิ่งที่ฉันได้มา ก็คือ การมีสมาธิที่ดีขึ้น
การเขียนเรื่องอะไรก็ตาม หากไม่มีสมาธิ ก็คงเขียนไม่รอด วันนี้ฉันดีใจ ที่ฉันใช้ประโยชน์จากการเขียนของฉันวันที่ไปนั่งฟังเรื่อง KM สิ่งที่ได้รับรู้มา พิมพ์เป็นรายงานส่งผู้บริหารเสีย 5-6 หน้าเลย ขอให้อ่านเถอะ เผื่อจะได้นำประโยชน์ ไปใช้บ้าง
ฉันเห็นหลายคนไปประชุม หรือไปดูงานมา แต่กลับมาไม่เห็นเอาอะไรจากการดูงานมาใช้ประโยชน์ ให้เกิดขึ้นกับส่วนรวมอย่างเป็นรูปธรรมเลย หรือว่า เขาทำ แต่ฉันไม่เห็น ก็ไม่รู้สิ
กลับเข้ามาในเรื่องบล็อคกับเรื่อง KM ดีกว่า..วันที่เข้าไปร่วมเวที KM นักวิชาการและคนที่อยูในเวทีหลายคนต่างก็พูดถึงเรื่องบล็อค เลยทำให้คนที่ยังไม่รู้จักบล็อคเริ่มสนใจ กลับมาพี่ที่ไปด้วย ก็เปิดบล็อคเป็นของตัวเองเสีหนึ่งบล็อค แกบอกว่า เปิดโลกทัศน์ ..อยากให้อีกหลายคนที่ทำงานที่เดียวกันกับฉันไปเปิดโลกทัศน์บ้างจัง เผื่อจะได้ลดอัตตาลงบ้าง
เมื่อเข้าสู่เรื่องของบล็อค ..ฉันเห็นหลายคนเปิดบล็อคไว้เยอะแยะไปหมด ฉันเองก็ลองสร้างบล็อคใหม่ด้วยความที่เป็นคนชอบศิลปะเป็นทุนเดิมอยูแล้ว ก็อดที่จะจัดแจงแต่งเติมสีสันไม่ได้ ด้วยความบ้าเห่อ พอเวลาผ่านไปนานๆก็กลับมา ตายรัง ทุกที
มีคนบอกว่า ทำอะไรให้ทำอย่างเดียว ให้ดีทีสุด อย่าไปหว่านทำ ไม่งั้นอาจจะพังทั้งหมดก็ได้
มันก็จริงนะ
posted by hospitalgirl @ 1:07 PM
14 comments
14 Comments:
ที่ทำงานก็มีการทำ KM กันมานานหลายเดือนพอสมควรแล้ว แต่การเรียนรู้และความรู้ เป็นการสะสมเมื่อแตกฉานดีแล้ว ก็ต้องกระจายออกไป แต่สมัยนี้ยุคจรวด..บางทีรู้แต่ไม่แตกก็อยากแสดงเสียแล้ว..ต้องระวัง :) // วันศุกร์แย้ว ดีใจมั้ยคุณเมย์
สวัสดีตอนบ่ายค่ะคุณ someone ที่องค์กรของเมย์ แต่ละที่ ก็พูดถึบง KM นะคะ โดยเฉพาะใน intranet สำนักผู้อำนวยการแพทย์ ก็กำลังทำ KM , QMS ก็ทำ KM มานานแล้ว เมย์เป็นคนใฝ่รู้ค่ะ คลิกเข้าไปอ่านเรื่อยๆ ..อ่านแล้วก็แปลกใจว่า เขาทำไมไม่ถ่ายทอดหว่า ทำไมทำงานไม่เบ็ดเสร็จ ต่างคนต่างทำ ... การทำงานเป็น TEAM ยากนะคะ ...จริงๆ ถ้าทุกคนตระหนักว่าผลลัพธ์ของงานทุกงานที่ทำร่วมกัน จะไปลงที่ผู้มารับบริการทั้งนั้น เป้าหมายสูงสุดก็คือความพึงพอใจของผู้มารับบริการ ถ้าทุกคนกลับไปมองข้อนี้อย่างจริงจัง การทำงานเป็น Team คงดีขึ้นนะคะ เมย์หวังไว้อย่างนั้น ...แต่ที่สำคัญคือตอนนี้จะทำยังไงให้ทุกคนตระหนักถึงข้อนี้ได้ ...รู้นี่ทุกคนรู้ แต่ขาดความตระหนัก ลำบากเหมือนกันนะคะ // วันศุกร์ แต่ก็ต้องเอางานไปทำ เพราะ วันที 30 นี้งานต้องเสร็จ เพราะมิเช่นนั้น เราเองจะเสร็จจริงๆค่ะ :)
ฝากคุณเมย์แต่งบ้านบ้างดีกว่า บ้านจะได้น่าอยู่บ้าง // การทำงานเป็นทีม ถ้าหัวหน้าดี มีวิสัยทัศน์ดี สามารถจับคนใส่ในงานให้ถูก และสามารถหลอมคนในกลุ่มให้เป็นหนึ่งเดียวกันได้ ก็มีแววที่จะสำเร็จได้นะ ..ตอนนี้ก็พยายามทำอยู่เหมือนกัน :) // ทำงานไม่มีวันหยุดเหมือนกันคุณเมย์ แต่ไม่เป็นไรมีคุณเมย์ทำเป็นเพื่อน อิอิ ...อ้อ! ได้ข่าวว่าเจอมลพิษทางเสียงเหรอ แย่หน่อยเนอะยิ่งทำงานหนักก็ยิ่งต้องการการพักผ่อนที่เพียงพอ อ่ะ ให้เช้าห้องพักชั่วคราวเอาป่าวคุณเมย์ :)
คุณ someone ..ดีๆๆค่ะ เป็นผู้นำรุ่นใหม่ที่มองการณ์ไหล ถ้าทำได้จริงๆนะคะ รับรองว่า เป็นผู้นำที่ประสบความสำเร็จในอนาคตแน่นอน ...ฟันธง!! เมื่อวานไปสัมมนา thai-australian มา เลยไม่ได้เข้ามาตอบค่ะ // ส่วนเรื่องเสียง เงียบไปแล้ววว อิอิ
อืม ได้ยินข่าวเหมือนกัน แต่ไม่ว่างไปอ่ะดิ :) ไม่งั้นได้เจอคุณเมย์แล้วนะเนี่ย อิอิ :) แล้วได้เรื่องกลับมาเยอะมั้ยคุณเมย์ บอกเล่ากันหน่อยนะจ๊ะ ...ไปก่อนนะพรุ่งนี้ส่งงานแล้ว
นั่นสิคุณ someone เสียดายเจงๆ (ว่าแต่เราจะรู้ได้ยังไงว่าคนนี้คือเมย์ คนนี้คือ คุณ someone 5555) ..งานนี้จัดดี (เลี้ยงดี อิอิ ) ไม่ชอบใจอยู่อย่าง ในเรื่องการ present ของ speaker คนไทย ยังไม่ค่อยเป็นมืออาชีพเทาไรนัก ....อีกอย่างนึง เวลาถามคำถามคนไทย ถามเหมือนขายกันเอง บ้าจริงๆเชียว เมย์ล่ะเบื่อเรื่องนี้จริงๆ
555!! ถ้าอยากรู้ก็หาเจอ คุณเมย์.. เขาว่าคำถามบอกถึงภูมิปัญญาของคนถาม...ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์คงจะพูดอะไรไม่ได้ แต่ในเรื่องของการ present งาน ถ้าผู้พูดมีการเตรียมงานมาดี อาจจะดีกว่านี้ก็ได้มั้ง เดี๋ยวนี้คนรุ่นใหม่ๆ ก็เห็นว่าทำได้ดีกันมากขึ้นกว่าเมื่อก่อนนะคุณเมย์ เห็นอาจารย์หน้าเด็กๆ present งานในระดับ international ได้ดีเยอะมากๆ ถ้าระบบการศึกษาเน้นให้เด็กๆ มีการแสดงออก ค้นคว้า หาเหตุผลด้วยตัวเอง มากกว่าการอ่าน ท่อง จำ แบบสมัยเราก็อาจจะดีขึ้นไปเรื่อยๆ หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น :)
สวัสดีคุณ someone...วันที่เมย์บอกว่าคนไทย present ไม่ได้เรื่อง คน present คือผู้อาวุโสที่ดูเหมือนจะมีวัยวุฒิและคุณวุฒิที่เหมาะสมมากๆเลยนะคะ แต่ สู้ฝาหรังไม่ได้ ยิ่งช่วง guestion panel มีคนหนึ่ง (คนไทย)เวลาถูกถาม มักจะคอบไม่ค่อยตรงประเด็น เลี่ยงไปที่เรื่อง new election หรือไม่ก็ up to the politic ตลอด // มันน่าอายประเทศอื่นเค้ามั้ยนี่
สวัสดีจ๊ะ คุณเมย์ ช่วงนี้ไม่ค่อยว่าง เลยฝากภาพไว้ดูเล่นๆ นะ ว่างเมื่อไรจะมาอัพเพิ่ม
http://maysayon.multiply.com/
คุณ someone สร้างบ้านไว้เพียบเลยนะ เดี๋ยวแวะเข้าไปเยี่ยมที่บ้านใหม่ค่ะ (จริงๆ ที่ multiply เมย์ก็เริ่มลงเสาเข็มไว้ แต่ปลูกต่อไม่เป็นอ่ะ กลายเป็นบ้าร้าง555 )
คุณเมย์ งานบทที่ 2 เสร็จรึยัง? น่าจะเสร็จแล้วละมั้ง เห็นแต่งบ้านเสียสวยเชียวนะ :)
ก็อยากช่วยอ่ะนะ แต่ก็กลัวว่าจะไม่มีความสามารถพอ อิอิ ทำเรื่องอะไรล่ะจ๊ะ :) ตอนนี้ก็ยังยุ่งๆ อยู่เหมือนกัน ไม่ค่อยจะได้เข้ามาแซว อิอิ เก็บไว้รวบยอดแซวทีเดียวดีกว่าเนอะ :0
ยังไม่เสร็จค่ะคุณ someone ...ยิ่งคิดยิ่งฟุ้ง แนวคิดอะไรมากมายใส่เข้าไป นี่จะ 50 หน้าแล้ว เฮ้อ!! แต่งบ้านแก้เซ็งค่ะ
บทที่ 2 ตั้ง 50 หน้าเชียวเหรอ ถ้าอย่างนั้นเล่มเต็มคงจะหนุนต่างหมอนแล้วล่ะมั้งเนี่ย อิอิ :) ทำวิทยานิพนธ์ป.เอก รึเปล่า ? :) บางทีก็อย่างนี้แหละอ่านมาก ก็อยากจะเอาใส่ไว้มากๆ แต่บางทีมันอาจจะมากเกินไป น่าจะเริ่มที่กำหนดหัวข้อและขอบเขตของงานให้ชัดเจน จัดแบ่งหมวดหมู่ของเนื้อหาที่ใกล้เคียงกันไว้ในหมวดเดียวกัน แล้วอ่านสรุปให้อยู่ในก้อนเดียวกัน แล้วจึงเขียนด้วยแบบของเรา บางตอนอาจจะลอกเขามาเลยก็ได้แต่บางทีก็ทำในเรื่องเดียวกัน ก็รวมกันมาพูดทีเดียว เนื้อหาจะแน่นเท่าเดิม แต่ว่าจำนวนหน้าอาจจะลดลงนะ ลองดู อาจจะอธิบายไม่ดีนักแต่ว่าลองทำด้วยวิธีของตัวเองอาจจะดีกว่าก็ได้นะ :) สู้สู้
ทำเรื่องใหญ่น่ะค่ะคุณ someone ..เนื้อหาไม่สามารถตัดออกได้ Capacity Building จะต้องเอาเรื่องของสมรรถนะ มาอ้างทั้งแนวคิด และงานวิจัยตั้งแต่ความหมาย รวมถึงเรื่องกระบวนการพยาบาล การปฏิบัติงานของพยาบาล ปัจจัยส่วนบุคคล ความพึงพอใจ โอย สารพัด 18 หัวข้อ ที่จะจะต้องเอามา วันก่อน ในเรื่องความรู้ เมย์ก็เอาเรื่อง perception มา พอไปอ่าน มันก็มี แนวคิดเรื่องrecognition อีก ฟุ้งมากๆเลยค่ะ
Post a Comment
<< Home