Friday, June 22, 2007

..ภาวนา.


พักนี้อยู่ในช่วงแห่งการลุ้น..

ใครเคยลุ้นคงเข้าใจความรู้สึกดี

ไม่ได้เป็นเรื่องของฉันโดยตรง แต่เป็นเรื่องของคนที่ฉันรัก

การผ่าตัด เป็นเรื่องใหญ่สำหรับคนทั่วไปและใครหลายคน ฉันเคยมีบทบาทการดูแลคนไข้ที่ได้รับการผ่าตัด เรื่องผ่าตัดจึงเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนอย่างฉัน แต่ถ้าตัสฉันได้รับการผ่าตัดเอง นั่นคงเป็นเรื่องใหญ่สำหรับฉันเช่นกัน

เมื่อไร..

คำถามนี้ ฉันก็อยากรู้ ว่าการผ่าตัดจะเกิดขึ้นเมื่อไร

คนที่ใกล้ตัวของฉันก็ยังไม่รู้ ว่าเมื่อไร มันจะเกิดขึ้น เมื่อไรที่ร่างกายส่งสัญญาณว่าพร้อม ก็คงถึงเวลานั้น เวลาแห่งการรอคอยที่กำลังจะมาถึง

เนื้องอกโตขึ้น ..ไม่เอาออกก็คงไม่ใช้เรื่องที่ถูกต้องนัก ความทรมานจะเกิดมากขึ้นตามเวลาที่ผ่านไป

ถามว่า..กลัวไหม?

ธรรมดา ..กลัว ..

ผ่าตัดแล้วยังต้องรอลุ้นผลของเนื้องอกอีก

ฉันภาวนาว่าขอให้เป็นเนื้อดี
( ภาพ : Sweet Scents โดย Don Hatfield )

6 Comments:

At 4:51 PM, Blogger someone said...

เอาใจช่วยทั้งสองคน ขอให้เป็นข่าวดี และมีกำลังใจต่อสู้ :)

 
At 12:09 PM, Blogger hospitalgirl said...

ขอบคุณคุณ someone ...ขอบคุณแทนคนใกล้ตัวด้วยนะคะ ..ภาวนาให่เป็นข่าวดีค่ะ (เสียน้ำตาไปหลายหยดเหมือนกัน เพราะความกังวล )

 
At 1:50 PM, Anonymous Anonymous said...

กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญนะ อย่างน้อยคนใกล้ตัวของคุณเมย์คงจะมีกำลังใจดีมากๆ จากคนที่รักเขา :) หายวัน หายคืนนะจ๊ะ

 
At 2:24 PM, Blogger hospitalgirl said...

เดี๋ยวไปบอกให้นะคุณ someone... Many thanks (นับวันนับคืนที่จะผ่าแย้ว) :)

 
At 9:34 PM, Blogger PaTTaMONE said...

หนูไม่ได้มาบลอคพี่นาน..
อ่านแล้ว..ใจหาย..
หนูเอาใจช่วยนะคะ..^^

 
At 12:47 PM, Blogger hospitalgirl said...

ขอบคุณจ้า น้องปัทม์ หายไปนานเลย คิดถึงนะจ๊ะ หวังว่าหนูคงสบายดีนะ

 

Post a Comment

<< Home