..แม่สื่อ..

ขอพูดถึงความรักบ้างนะคะ

ความรักทำให้โลกสดใส ดูน่าอยู่ขึ้น (ถึงแม้ว่าตอนนี้บ้านเมืองของเรายังร้อนระอุอยู่ก็ตาม แต่ถ้าคุณมีความรักอยู่ในหัวใจ คุณจะรู้สึกว่าโลกนี้ยังน่าอยู่ อยู่มากเลยค่ะ ) การที่มีใครให้รัก และเขาคนนั้นก็รักเราด้วย ยิ่งทำให้หัวใจเราชุ่มชื่น และรู้สึกพองโตมากขึ้นด้วย เราสามารถยิ้มได้ถึง แม้สิ่งแวดล้อมรอบตัวเรา จะกดดันให้เรายิ้มไม่ออกก็ตาม

เมื่อความรักทำให้หัวใจเราชุ่มชื่นขึ้น ความรักนี้ก็ทำให้ เรารู้สึกว่า เราอยากให้คนอื่นรู้สึกเหมือนเราบ้าง ดังนั้นบทบาท "แม่สื่อ" จึงเกิดขึ้นกับชีวิตของเรา

ใครเห็นด้วยกับประโยคข้างต้น ยกมือขึ้น?

เล่าเลยดีกว่า คือว่า ดิฉันบังอาจทำตัวเป็นแม่สื่อแม่ชักค่ะ ชักนำให้คนสองคนมารู้จักและรักกัน อันที่จริงแล้ว คิดว่า คงยังไม่ถึงขั้นที่เรียกว่า "รัก" หรอกค่ะ จะรักหรือไม่ย่อมต้องอาศัยเวลา อย่างที่เคยบอกไว้กับหลายๆคนเสมอว่า ดิฉันไม่เชื่อกับคำว่า "Love at first sight" เพราะ ถ้าคุณรู้สึกอย่างนี้ คุณจะรักต่อไปเรื่อยๆ ไม่หยุดอยู่กับใครสักคน และนั่น ก็หมายความว่า คุณไม่มีวันรู้รักคำว่ารักอย่างแท้จริง

คนสองคนมารู้จักกัน เริ่มแรกที่ได้พบ ได้คุย อาจจะรู้สึกว่า "ถูกใจ" แต่พอเวลาผ่านไป ความถูกใจที่เกิดขึ้นอาจจะพัฒนาไปสู่ความรัก หรือไม่รักก็สุดแล้วแต่คนสองคนนั้นต้องการจะให้ความสัมพันธ์ของเขาทั้งสองพัฒนาอย่างไรต่อไป

ฟังแล้วดูเหมือนจะดี ไม่น่าจะมีปัญหา ถ้าทั้งสองฝ่ายยังไม่มีใคร แต่ทว่า ฝ่ายหนึ่งยังมีคนที่ยังคบกันอยู่ แต่มักจะทะเลาะกันเป็นอาจิณ ตัวเธอเอง และคนรอบข้างที่สนิท มองว่า เกิดปัญหาขึ้นแล้ว นานวัน ปัญหานี้ก็ยังเกิด และดูแล้วก็เหมือนว่าจะบั่นทอนจิตใจมากขึ้นทุกวันๆ หลายครั้งที่ทั้งคู่เอ่ยปากบอกว่า เลิกคบกันแล้ว แต่พอฝ่ายหนึ่งมาง้อ อีกฝ่ายก็ใจอ่อนเสมอ และยอมยกโทษให้ แต่ปัญหาก็ยังเกิด ฝ่ายที่สร้างปัญหาก็ไม่ได้สำนึก และไม่ได้หาทางแก้ไข ให้มันดีขึ้น อ้อ!! ลืมบอกไปว่า คนนี้เป็นเพื่อนรุ่นน้องของดิฉันเอง

เพื่อนอีกคนยังไม่มีใคร เลิกคบกับคนรักมาได้ระยะหนึ่งแล้ว ด้วยความหวังดี ดิฉันและคนใกล้ตัวของดิฉันจึงแนะนำ ให้เพื่อนคนนี้ รู้จักกับรุ่นน้องคนนี้ เมื่อทั้งสองเกิดความรู้สึกดีๆ ต่อกันแล้ว อุปสรรคคือฝ่ายหนึ่งยังคบกับคนรักที่ทะเลาะกันแทบทุกวัน เหมือนที่เล่ามาข้างต้น แต่กระนั้นก็ยังคบอยู่ ในขณะที่อีกฝ่ายต้องการคบจริงจัง ปัญหาก็คือ ทั้งสองคนควรจะทำอย่างไรต่อไปดี?

ดิฉันแนะนำให้ทั้งสองค่อยๆดูกันไปก่อน และให้ทำดีต่อกัน เรื่องที่ว่าจะพัฒนาความสัมพันธ์อย่างไรต่อไปนั้น ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ แน่นอน คงต้องมีการเลือกเกิดขึ้น ใครจะถูกเลือก จะใครจะไม่ถูกเลือก และแน่นอน ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งคงต้องเจ็บ

ดิฉันฟังแล้วนึกสงสารแล้วก็เห็นใจ แต่ในฐานะ ทีเป็นคนนอก ก็ไม่สามารถตัดสินใจแทนพวกเขาได้ อาจจะแนะได้บ้าง ในฐานะแม่สื่อ แต่การตัดสินใจ ก็ต้องยกหน้าที่ให้พวกเขาตัดสินกันเอง น่าเห็นใจเหมือนกันนะคะ แต่ชีวิตของเขา เขาต้องเลือกเอง

เพราะ ชีวิตของเรา เราก็เลือกเอง

หมายเหตุ : ขอมอบเพลง"น้ำเต็มแก้ว" ของ endorphine นี้ให้เพื่อนทั้งคู่ค่ะ

( ภาพ : Shore Steps โดย Hank Steve )