..โล่งใจ..

คุณหลงทางกันบ่อยแค่ไหน?

ว่ากันว่า "หลงทางเสียเวลา หลงติดยาเสียอนาคต"

เมื่อเช้าดิฉันหลงทางค่ะ เป็นปกติ เมื่อออกนอกเส้นทางแล้ว หลงทางทุกทีสิน่า ด้วย่วา จำเป็นต้องไปสอบเพื่อพัฒนาศักยภาพของตัวเอง แต่สนามสอบไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาลที่ดิฉันทำงานอยู่น่ะสิ แต่อยู่ที่โรงพยาบาลที่อยู่ในเครือเดียวกันนี่แหละ แต่อยู่ห่างกันคนละโยชน์เลย (ดิฉันจำไม่ได้แล้วล่ะว่า 1โยชน์เท่ากับกี่กิโล ถ้าใครจำได้ช่วยเฉลยหน่อยนะ ขอรับ) คือว่า โรงพยาบาลที่ว่านี้อยู่ ฝั่งธนบุรีค่ะ

ดิฉันสอบถามเส้นทางจากรุ่นน้องที่ชำนาญเส้นทางดี แต่ไม่รู้จักถามให้ละเอียด กระหยิ่มใจคิดว่าตัวเองชำนาญเส้นทางบนทางด่วนดี แต่แม้ที่จริง หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ เริ่มต้นเส้นทางบริเวณอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ สังเกตกันไหมว่า ทางด่วนมีอยู่ทั้งสองฟากถนน ด้วยความเคยชิน จึงเลือกทางด่วนฝั่งตรงข้ามที่ทำงาน ดูป้ายไปเรื่อยๆ มีคนบอกว่า อย่าไปตรงเส้นทางที่บอกว่า บางนา-ดาวคะนองนะ ให้ไปทางพระรามเก้า ดูสิ เลยตรงไปทางพระรามเก้าเรื่อยๆ กลายเป็นไปลงแถว ซอยศูนย์วิจัย ดูสิ คนละที่ละทางเลย โชคดีที่รถไม่ติด เลยหาทางกลับอนุสาวรีย์ชัย ไปตั้งต้นใหม่

รุ่นน้องคนที่บอกทาง บอกทางตั้งแต่ถนนจันทน์น่ะสิคะ ดิฉันเลยรู้เส้นทางเริ่มต้นตั้งแต่ถนนจันทน์ แต่ก่อนถึงถนนจันทน์ ไปไม่ถูกเลย ทำไงดีล่ะทีนี้ น้องคนที่ว่านี้ ไม่เปิดโทรศัพท์อีก เพราะ ยังไม่ถึงแปดโมง ดิฉันเลยโทรศัพท์หาน้องสาว ปรากฏว่า ต้องขึ้นทางด่วนฝั่งเดียวกับที่ทำงาน แต่ดิฉันเข็ดค่ะ ยังไม่แน่ใจนัก เลยกดโทรศัพท์ไปถามเส้นทาง ที่ 1197 เลยรู้เส้นทางที่แน่นอน โอ!! ดูป้ายตามทางด่วนเรื่อยๆ ก็ไปถึงที่หมายจนได้

ไม่น่าเชื่อว่า จากอนุสาวรีย์ชัยไปถึงถนนเพชรเกษมใช้เวลาเพียง15นาทีเท่านั้น เกิดความรู้ใหม่ที่ว่า คนที่มีบ้านอยู่ฝั่งพระนคร เวลาไปทำงานแถวฝั่งธนบุรีจะสบายใช้เวลาเพียงน้อยนิด ไม่เหมือนคนที่อาศัยอยู่ฝั่งธนบุรีแล้วไปทำงานฝั่งพระนคร

แค่หลงทางดิฉันก็มึนแล้วค่ะ ไปถึงหน้าห้องสอบก่อนเวลาประมาณ 40นาทีเห็นจะได้ พักเหนื่อยเล็กน้อย แต่พอเห็นข้อสอบ โอ!!แม่เจ้า อะไรกันนี่ ไม่เข้าใจว่าจะวัดผลอะไร งงไปหมดเลยค่ะ เดาผิดเดาถูกไปเรื่อย พอถึงคำถามข้อสุดท้ายนั้นเป็นการสอบถามความคิดเห็น เหมือนสัมภาษณ์นางงอม เอ้ย!!นางงามยังไงยังงั้นเลย ท่านผู้อ่านคงเดาถูกนะคะว่า คำถามที่กรรมการสัมภาษณ์นางงาม เขาสัมภาษณ์กันว่าอย่างไร (ดิฉันไม่รู้จะตอบยังไงเพราะ ไม่เคยผ่านเวทีนางงามมาเสียด้วยสิ)

ถ้าเดาไม่ถูก ดิฉันบอกให้ก็ได้ค่ะ นั่นคือ ถ้าคุณได้รับตำแหน่งนางสาวไทย คุณจะทำอะไรเพื่อสังคม ? อะไรประมาณนี้แหละ

เมื่อเป็นเช่นนี้ดิฉันจึงร่ายเลยสิคะ ร่ายแบบมั่ว เลอะเทอะไปหมด พอออกห้องสอบมา ไม่รู้จะทำอย่าไร หัวเราะอย่างเดียวค่ะ มีสิ่งที่ดี ที่รู้สึกได้คือ โล่งเลย จากที่รู้สึกว่า แบกภาระอะไรไว้สักอย่าง พอสอบเสร็จก็เบาแล้ว ซึ่งผลจะเป็นอย่างไร ก็ช่างปะไร เนื่องจาก ได้ทำ เท่าที่จะทำได้

คิดดังนี้ ก็สบายใจแล้วค่ะ

( ภาพ : Seaside View โดย Dominguez )