..มาเฟียนอกเครื่องแบบ..

เดี๋ยวนี้ประเทศเรามีสมาคมอะไรต่อมิอะไรเยอะแยะไปหมด ..

ทุกวงการก่อตั้งสมาคมของตัวเองขึ้นมา บ้างก็เป็นสมาคมนักเขียน นักข่าว บ้างก็เป็นสมาคมช่างภาพ สมาคมแม่บ้านขององค์กรต่างๆ สมาคมที่เกี่ยวข้องกับวงการสุขภาพบ้าง และอื่นๆอีกมากมาย

ถ้าไม่มีเงินถุงเงินถังสมาคมแต่ละแต่ละแห่งก็ต้องหาเงินให้กับสมาคมของตัวเอง บ้างก็ตั้งกฏขึ้นมาว่าจะมีเงินเข้ามาจากที่ไหนบ้าง ส่วนใหญ่ก็มักจะมีผลประโยชน์ร่วมกัน บางสมาคมก็เกี่ยวข้องโดยตรงกับระบบราชการ ดังนั้นพวกที่ทำงานให้กับสมาคมก็ได้รับค่าจ้างจากหน่วยราชการอยู่แล้ว

สมาคมบางสมาคมก็มีผลประโยชน์ร่วมกันกับบริษัทเอกชน โดยเฉพาะ สมาคมที่เกี่ยวข้องกับวงการสุขภาพ ดังที่เห็นกันอยู่ว่า โลกเราทุกวันนี้มีนวัตกรรมใหม่ๆเกิดขึ้นอย่างมากมาย การจัดการประชุมก็เกิดขึ้นอย่างบ่อยครั้ง เป็นที่แน่นอนว่าการประชุมแต่ละครั้งก็ต้องมีผู้สนับสนุนรายการ และทุกขั้นตอนเสียด้วยสิ ลูกค้าไม่มีที่นอนก็ต้องจองโรงแรมและออกค่าโรงแรมให้ด้วย แต่ต้องผ่านสมาคมนะคะ (ไม่รู้ได้ค่าหัวคิวรึเปล่าเนาะ?!!?)

บางสมาคมกำหนดตัวเลขไว้เลยว่า แต่ละบริษัทต้องสนับสนุนเป็นจำนวนเงินเท่าไร บางสมาคมบอกว่าบอกว่างบติดลบ พร้อมกับไม่ชี้แจงเหตุผล ผู้สนับสนุนที่มีข้อสงสัยอาจจะถูกย้อนถามกลับไปว่า “แล้วจะสนับสนุนต่อไปหรือไม่?”

ใครที่เคยมาพบคุณหมอตามโรงพยาบาลก็เช่นกัน คงเคยเห็นผู้แทนจากบริษัทยา หรือเครื่องมือแพทย์ทั้งหลายที่ไปนั่งรออยู่หน้าห้องตรวจเช่นเดียวกับคนไข้ที่รอการตรวจจากคุณหมอ ผู้แทนเหล่านี้ก็จะรอจังหวะ (ดักรอ)เข้าไปขายสินค้าจากบริษัทของตน บางคนก็ทำทุกวิถีทางที่จะทำให้ขายสินค้าของตนเองได้ เชื่อไหมคะว่าพวกหมอสามารถชี้เป็นชี้ตายให้กับบริษัทเหล่านี้ได้

ทางบริษัทเอกชนเหล่านี้คงต้องปลงค่ะ ไม่ไม่วิธีอื่นที่จะทำได้ มีผลประโยชน์ร่วมกันแล้วนี่คะ การสนับสนุนให้กับองค์กรที่เกี่ยวข้อง ทำให้บริษัทของตัวเองจำหน่ายผลิตภัณฑ์ได้

ฟังดูแล้วนึกถึงอะไรกันคะ ดิฉันเองนึกถึงพวกมาเฟียค่ะ พวกนี้มีทุกวงการเลยนะคะ เห็นในภาพยนตร์พวกมาเฟียน่ะโหงวเฮ้งบอกเลยว่าตัวเองเป็นมาเฟีย แต่สำหรับชีวิตจริง มาเฟียนอกเครื่องแบบมันมีเยอะค่ะ

ท่านผู้อ่านคงตั้งคำถามในใจว่า ในเมื่อต่างคนต่างมีผลประโยชน์ร่วมกัน แล้วจะมีใครที่เดือดร้อนล่ะ บางคนก็คงมีคำตอบในใจแล้ว แต่ถ้าหากว่าใครที่ยังคิดไม่ออก ดิฉันบอกให้ก็ได้ค่ะว่าผู้ที่ใช้บริการไงล่ะคะ คนที่เจ็บป่วยทั้งหลายนั่นแหละ ไม่ว่าจะเป็นโรคอะไรก็ตาม ค่ายา ค่าเครื่องมือทั้งหลายที่คนเจ็บคนป่วยจำเป็นต้องใช้นั่นแหละ ค่ะ

ตอนนี้คงถึงบางอ้อกันแล้ว จากคำถามที่เคยมานั่งถามกันว่า ค่ายา หรือค่าเครื่องมือต่างๆทำไมมันถึงได้แพงขึ้นทุกวี่ทุกวัน ก็เพราะบริษัทผู้ผลิต หรือถ้าหากผลิตในประเทศไม่ได้ ก็ต้องนำเข้าจากต่างประเทศ นี่แหละค่ะ ขั้นตอนมันเยอะ และทุกขั้นตอนก็เป็นเงินเป็นทองเสียด้วยสิ คิดง่ายๆ ทุกขั้นตอนได้ผลประโยชน์ร่วมกัน ส่วนคนที่เสียทั้งขึ้นทั้งล่องก็คือ ผู้บริโภคนั่นเอง

คิดในแง่บวกก็ได้นะคะ ว่าผู้บริโภคก็ได้ประโยชน์เหมือนกัน

หายจากการการเจ็บการป่วยยังไงล่ะคะ ..